روزنامه سیاست اسلامی

روزنامه سیاست اسلامی در طهران بصاحب امتیازی و مدیر مستولی (اعتماد الاسلام سیستانی) تأسیس و در سال ۱۳۰۲ شمسی منتشر شده است. شماره اول این روزنامه روی یک ورق، بزرک با چاپ، سربی در مطبعه فاروس طبع و در تاریخ مه شنبه ۲۳ شعبان ۱۳۴۱ قمری مطابق ۲۰ حمل ۱۳۰۲ شمسی و ۱۰‌آوریل ۱۹۲۳ میلادی توزیع گردیده است. سرمقاله این شماره بدینقسم شروع می‌گردد:

« بسم الله تعالی سیاست اسلامیت وحس هراست قومیت و اصول مدنیت اسلام و ابرات در مقابل تظاهر وتزاحم مخربین اساس سیاست اسلامی و تاتلین اخلاق آداب و شعائر ملی….. ملک ما. مسلک حفظ سیاست و شعائر و آداب و تمدن اسلامی در مقابل یک مشت فرنگی مآب شیاد که بجای کسب علم و هنر بظواهری آراسته و بواطنی سیاه مستهظر شده و برای خراب کردن اساس دین و آئین و آداب قومی…. » پس از سرمقاله مذکور، مقاله بقلم اعتماد الاسلام، مدیر روزنامه راجع بانتخابات دوره پنجم و بعد اخبار داخله وخارجه بنقل از بیسیم‌های خارجی درج گردیده است.

طرز انتشار سیاست اسلامی هفتگی بوده و هفتگی بودن آن در زیر اسم روزنامه قید شده و لذا شماره دوم آن در تاریخ ششم نور ۱۳۰۲ منتشر شده است. محل اداره. لاله‌زار کوچه وثوق نظام. قیمت روزنامه: یکساله داخله ۵۰، قران خارجه ۷۰ قران. شش ماهه بترتیب ۳۰ و ۴۰ قران. تک نمره چهار شاهی برای اطلاع از مندرجات سیاست اسلامی قسمتی از سرمقاله شماره بیست و دوم آنرا که تحت عنوان جلوگیری از نطق نوشته نقل می‌نمائیم:

« در جلسه گذشته آقای ملک الشعرا، نماینده اقلیت خواستند در موضوع ایجاد ترور در طهران و عقاید عمومی صحبت کنند یکی از وکلای اکثریت گفت باید در مجلس خصوصی این مذاکرات بعمل آیده سید یعقوب انوار گفت اگر شما بخواهید حرف بزنید ما هم حرف می‌زنیم. ناطق اقلیت.. کنت فقط می‌خواهم راجع بوضعیات تذکری بدهم چرا وحشت می‌کنید همه بین اکثریت افتاد و از نطاق اقلیت بغایت هراسناک شدند معلوم شد اکثریت میل ندارد وضعیات شهر طهران در مجلس عنوان شود و از شنیدن ذکر آنهم وحنت دارد وکلای اقلیت هر یک دلایلی بر لزوم مذاکرات مزبور اقامه کردند و کلای بیطرف وصلحای مجلس معتقد بودند ناطق اقلیت صحبت کنند اما مجلس و اکثریت رای نداد – در این بین و کلای اقلیت از مجلس خارج شدند. آقای ملت الشعراء در موقع رفتن از مجلس در جلوی صندلی‌های اکثریت‌ایستاده اظهار داشتند جراید اقلیت را توقیف میکنید. گلوله بما تحویل می‌دهید. اجازه نطق بما نمی‌دهید. پس خو بست برویم ولایت‌های خودمان و از مجلس خارج شد نده هیجانی در تماشا چنان حادث شد ولی گار مجلس اجازه نداد تماشاچیان جلو بهارستان بیایند زیرا ترسیدند که مبادا بو کلای اکثریت توهین و تعرض بشود. دو نفر هم باتهام داشتن اسلحه طرف تعرض رئیس گارد مستحفظ مجلس شدند و معلوم شد مستخدم یکی از افراد اکثریت می‌باشند. »